siz analığı ne bilirsiniz buyurdu zerdüşt
daha okulun ilk günleriydi yanımıza bir veli oturdu.Biz merabayın kısmından öte gitmeyiz sebep;insan sevmiyoz,meali;insan orucu tutacak kadar saçma karakterler ile yeterli zaman geçirmiş olmamız.İlki daha cool,hassasız desek gülerler bizim memlekette,bende gülüyorum bazen bu kadar şiyin* arasında ne hassaslığı kızım diye. Arkasına şöyle bir yaslanırken -Arkadaş benim çocuğumun öz güveni yüksek,bunlar alışkın değil böylesine dedi.(Bunlar dediği okul idaresi) Sonra o adamın niye okulda olduğunu oğlumdan öğrendim.Çocuğu bir gün önce on yaşındaki sınıf arkadaşını döverken servis şoförüne küfretmiş. Aboow dedim içimden boku yedik.Zira okul dediğin epi-topu 100 kişi,beşlerden biri osursa sekizinci sınıfa gelir kokusu.Öküzlük ile öz güveni karıştırmış kırk yaşında bir neandertal ile ilk karşılaşmamdı ve işin kötüsü tek de değildi.Diğeri ile bir veli toplantısında merbayın safhasından tüm insani melekelerimi zorlayarak nasılsın-iyi misin kısmına geçer iken,eşimin elinde çocukların