Ters Pabuçlar

  Cadılar bayramından bir gün sonra,cumhuriyet bayramından bir gün önceydi.Daha önce canlı stand-up gösterisine hiç katılmamış olmanın beklentisizliği ile mi yoksa biletlerin üç bardak çay parası olmasından mı bilinmez beklentisizdim. Salonun (leman kültür merkezi) arkalarında altmışlarında yerli yersiz her konuya katılma çabası ve kırmızı spor aykkabıları ile özgüveninin hormonlu olduğunu anladığım bir bey,sahnenin yanında henüz yirmilerinin başında asker traşlı sonradan gerçekten asker olduklarını öğrendiğim iki delikanlı vardı ilk gözüme çarpan.Herkes kapalı mekan falan demeden yakınca sigaraları, binadaki rutubet ile idrar kokusu tam ayrışıyorduki sigara kokusu herşeyi bastırdı bir anda.Amatör beş  kişinin performansını izleyecektik ikisi kadındı.Hep denile gelir ya güldürmek zordur diye ağlatmaya kıyasla işte orada onu izleyebildim.Ofansif mizah,kara mizah son günlerin moda türleri neredeyse hepsinin farklı örnekleri vardı.Bazıları çok kötüydü bazıları gelecek vaadediyordu ama tüm

  Maruz bırakma terapisi diye bir şey okumuştum bir zaman.Birşeyden korkuyorsan misal yüksekten,terapi sürecinde belli bir yüksekliğe maruz bırakılıyordun bu tabiki kontrollü güvenli ortamlarda hastanında rızası ile oluyordu.Orada işin uzmanı ne yapıyor bilemem zaten bir türke lazım olan ayrıntı değildir kabaca genel hatlarını bilsek açık kalp ameliyatı yaparız hamdolsun! Benimde kendimde beğenmediğim bana artık zarar verdiğini düşündüğüm bir kaç sıracam var,dur bunlara uygulayayım dedim,bknz:yere batasıca empatlığım.Sırf bu yüzden üçüncü sayfa haberlerini dinleyemez gündüz kuşağı izleyemezdim.Niyet ettim Allah rızası için empatlığımı bitirmeye deyip başladım geçen sene gündüz kuşağı izlemeye.Konu empatlıksa bundan daha iyi bir yöntem olamaz dedim. Bilen bilir bu tarz programların piri Müge Anlıdır.Geçen yıl ne yaptımsa o kadar ilerleyemedim.Show tv de Didem Arslan'ın yaptığı programa takıldım azıcık;konular çeşitli oluyordu;dolandırılan 70 yaş üstü azgın dedeler,sahte gelinler,çöz

    Britanica çocukları anlar beni günümüzde bilgiye bu kadar kolay ulaşılabilir olmak en büyük konfor lakin burada minik bir dipnot:dediklerim böyle bir talebi olan için geçerli bir durum.Hah burda anlaştıysak bilgiyi talep eden arkadaşlar buradan düz ilerlesin "15 saniyeden fazla uzun şeyler izleyemiyorum"diyen ailemdeki ergenler gibi sıkılganlar youtube shorts'larından ayrılmasın. Uzun zamandır çoğu şeyin bir zaman sandığımdan çok farklı olduğunu keşfediyor ama alt alta yazacak zaman bulamıyordum.Şimdi tarihe not düşmüşcesine on yıl sonra bakar -way anasını ne kadarda doğru söylemişim/yok lan ne alakası var bunun diyebilmek için not edeceğim.  40 Yılda öğrendiğim 40 şey (Böyle dedi ikinci maddede cortladı) 1-Özel olduğunu sanma yanılgısı Bu sadece kendimde olan bir durum sadım yıllarca:)meğer herkeste varmış "insan kendini beğenmese çatlar ölür"diye bir lafta vardır durumu özetler nitelikte.Sen özel misin tüzel misin bilemem ama bu düşüncenin herkeste olduğun

 Aşk-ı Memnu dizisinin tekrarı vardı bir süredir kanal D'de.Geçen hafta primetime denen vakitlerde finali yine yeniden milyar kere izlendi,x'te ekşi sözlükte başlıklar açıldı.Lan hangi gerizekalı on üç yıldır bu diziyi izliyor dediysen ;birisi bendim.Allah seni inandırsın cumartesi kaynanamdaydım izleyemedim diye pazar üşenmedim youtube dan finali bi daha izledim salya sümük.Ay ne duygusal kıs diyenlere yok walla değilim.Sadece boğaz manzarası sağlam bir müzik olunca falan bünyem tuzlu su üretiyor belki:) Aşk-ı memnu'nun üzerinden yıllar geçti benim gibi fanıysanız üstüne ne felsefeler yaparız! sadece bir karakteri yıllarca tartışabiliriz geç onu yıllar içinde diziye dair tüm doğru yanlış algımın farklılaştığı kısımlar üstünden duygusal zekanın da ahlak kriterlerinin de değiştiğine dair  ne çıkarımlar yaparımda bu senin umrunda olur mu bilemem.Bugün sen premium bir aşk-ı memnu fanı olabilirsin yada bu konuda çömez, önce al şu evrakı doldur sonra vezneye git!hangi karakter ç